อินไม่ใส CUT (CH12)
ห้อง 3042 คอนโด PP
ถามว่าอินดี้มาทำอะไรที่นี่น่ะเหรอตอนแรกว่าจะมาเยี่ยมเจ้าของห้องเฉยๆ แต่พอเปิดประตูห้องเข้าไปแล้วคงไม่สามารถเยี่ยมเฉยๆอย่างที่ใจคิดได้เลย เพราะอะไรน่ะเหรอเพราะห้องนี้มันเละมาก! มากถึงมากที่สุดเหมือนรังหนูหรือไม่ก็ห้องเก็บของที่ไม่ควรย่างก้าวเข้าไปด้วยซ้ำ
ไม่เข้าใจเลยว่าคนที่รักสะอาดแบบนี้ทำไมถึงไม่ดูแลห้องให้ดีๆ แต่กลับเป็นคนทำให้มันสกปรกเสียเองแย่มากๆถ้าเจอหน้าจะด่าให้หาทางกลับห้องนี้ไม่เจอเลย เหอะ!
"มาแล้วเหรอครับอิน"
"มิ่ง!"
เจ้าของเดินออกมาจากห้องนอนด้วยสีหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม แต่ก็ต้องหุบรอยยิ้มนั้นลงเมื่อมองไปที่คนตรงหน้าที่ทำหน้าตาไม่สบอารมณ์จ้องเข้าตาเขม็ง
"ทำไมถึงปล่อยให้ห้องรกแบบนี้ นี่มันเกินไปแล้วนะเนี่ย"
"สกปรกมากรู้แบบนี้อินไม่มาหาหรอก"
"มาหามิ่งเถอะนะครับไม่เจอกันเป็นอาทิตย์แล้ว"
"งั้นห้องนี่ก็สกปรกมาเป็นอาทิตย์แล้วใช่มั้ย"
"อ่า..."
"ทำไมไม่เจียดเวลาว่างมาเก็บของสักนิดล่ะมิ่ง"
"มันไม่ยากเกินไปหรอกอินรู้"
"ก็ใช่ที่มันไม่ยากแต่ช่วงนี้มิ่งเหนื่อยมากๆ เลยไม่ได้เก็บห้อง"
"งั้นก็เก็บซะตอนนี้"
"มิ่งเก็บคนเดียวไม่หมดหรอก"
"แล้วยังไง"
"ก็...อินช่วยมิ่งทำความสะอาดหน่อยนะครับ"
"-_-"
"นะครับอินดี้คนดี"
"รู้แล้วๆ"
"เบื่อจริงๆคนอย่างมิ่ง เหอะ!"
ก็ได้แค่บ่นแหละครับทำไงได้มาถึงนี่แล้วก็คงต้องช่วยเก็บช่วยเช็ดนั่นแหละ รอบที่แล้วตอนที่ผมมาก็เป็นงี้เลยแต่รอบนี้หนักกว่าห้องสวยๆกลายเป็นห้องอะไรไปแล้วไม่รู้ เห็นแล้วก็อารมณ์เสียชะมัด
"อินดี้ครับ"
"อะไร"
"โหเสียงเขียวเชียว อย่าอารมณ์เสียเลยนะครับ"
"มีอะไรเล่า...นี่อินต้องเก็บตรงนี้อีกเยอะนะไม่มีเวลามาคุยกับมิ่งหรอก"
"มิ่งจะมาบอกให้อินไปเปลี่ยนชุดก่อครับเดี๋ยวชุดที่ใส่มาเลอะ"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า"
"เป็นครับ เชื่อมิ่งเถอะนะไปเปลี่ยนชุดเร็ว"
"ชุดอยู่ในห้องนอนมิ่ง"
"โอเคๆ"
ร่างเล็กรับคำที่เจ้าของห้องบอกก่อนจะเดินไปที่ห้องนอนที่ว่า สายตาของคนที่เปิดเข้ามาในห้องต้องหรี่ลงอย่างจับผิดเพราะสิ่งที่วางอยู่บนเตียงนั่นคือชุดที่เจ้าของห้องเตรียมไว้ให้กับเค้า
"ร้ายมากนะมิ่ง"
ร่างเล็กพึมพำกับตัวเองก่อนจะโน้มตัวลงไปหยิบชุดที่ต้องใส่ขึ้นมา ขอบอกตรงนี้เลยว่าคนที่อยู่ข้างนอกร้ายมากเค้าเตรียมชุดเมดของผู้หญิงไว้ให้ร่างเล็ก ชุดกระโปรงที่สั้นเพียงก้มลงเบาๆก็เห็นไปถึงไส้ถึงพุง แถมยังมีถุงเท้าขาวบางๆลายลูกไม้อีกต่างหากไม่ต่างอะไรกับพวกคอสเพลย์
แต่ร่างสูงที่ว่าร้ายแล้วก็ต้องเจอคนที่ร้ายกว่าอย่างร่างเล็กคนนี้
"คิดจะแกล้งให้แต่งตัวแบบนี้สบประมาทกันเกินไปแล้ว" พูดจบร่างเล็กก็เปลี่ยนรีบชุดทันที เพิ่มความน่ารักด้วยการทาแป้งเด็กบางๆกับลิปมันวาววับ คาวาอี้มากๆ
"เรียบร้อยรึยังครับอิน" ร่างสูงตะโกนเรียกร่างเล็กที่ยังอยู่ในห้อง ห่วงว่าร่างเล็กจะอารมณ์เสียจนพาลโกรธเค้าไปซะก่อน
"เสร็จแล้ว" ร่างเล็กขานรับก่อนจะเปิดประตูห้องนอนออกไป
"น่ารักจังเลยครับอิน"
"มาน่ารงน่ารักอะไรนี่มันบ้าบอมาก ให้อินใส่ชุดอะไรก็ไม่รู้"
"ก็ดูดีหนิครับ"
"ฮึ่ย! พอแล้วรีบไปเก็บห้องได้แล้ว"
"ครับๆ"
หลังจากรับคำเสร็จร่างสูงก็ออกไปที่ระเบียงห้องเพื่อไปเคลียร์กับสิ่งสกปรกที่เค้าทำมันเลอะไว้ เก็บได้ไม่นานก็นึกได้ว่าตัวเองเสียบน้ำร้อนเอาไว้ ถ้าเป็นพระเอกก็คือเป็นพระเอกที่โง่และเด๋อด๋ามาก
คิดได้ดังนั้นเค้าจึงรีบเปิดประตูระเบียงเพื่อจะไปที่ห้องครัวแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นเพื่อนสนิทคนน่ารักกำลังก้มเก็บของอยู่ที่โต๊ะหน้าทีวี
ภาพตรงหน้าทำเอาสติของผมแทบหายไปหมดสิ้น ร่างบางที่ใส่เพียงชุดเมดตัวบางที่ก้มอยู่ข้างหน้าเค้าโชว์บั้นท้ายกลมกลึงอย่างยั่วยวน เผยให้เห็นความขาวได้อย่างชัดเจนวิญญาณของผมตอนนี้เหมือนไม่อยู่กับร่องกับรอยเลย มันดูอยากจะสิงเข้าไปในตัวร่างเล็กตรงหน้าซะเหลือเกิน
ผมก้าวเข้าไปตรงหน้าอย่างห้ามไม่ได้ มือเอื้อมออกไปสัมผัสกับก้อนนิ่มสีขาวพร้อมบีบลงไปด้วยแรงมือทั้งหมดที่มี
"อ๊ะ"
นิ่ม...นิ่มมากความรู้สึกแรกที่ได้สัมผัสก้นนิ่มของเพื่อนรักตัวเองหลังจากที่สติหลุดไปก่อนหน้านี้ มันทำให้ตัวผมอดใจไม่ไหวที่อยากจะทำอะไรไปมากกว่าแค่ขยำก้นแค่นี้ ผมอยากเอานิ้วแหย่เข้าไปที่ช่องทางเล็กด้านหลังชักมันเข้าออกเร็วๆเพราะอยากให้ร่างเล็กตรงหน้าส่งเสียงครางออกมาอย่างทรมานพร้อมกับใบหน้าที่ทำให้ลูกของผมกระตุกไม่หยุด
"ทำไมเซ็กซี่แบบนี้ครับอิน"
"อือ...อ๊ะ...มิ่ง"
"เสียวมั้ยครับ"
"สะ...เสียว"
ร่างบางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือด้วยความเสียวที่ช่องทางด้านหลัง
"อ๊า...มะ...ไม่ได้นะมิ่ง"
"ไม่ได้อะไรครับ...หืม"
"ทำแบบนี้ไม่ได้ ถอยออกไปอินจะเก็บของตรงนี้"
"มิ่งถอยไม่ได้แล้วอิน"
มิ่งพูดพร้อมก้มลงจูบลงบนแผ่นหลังบางอย่างบรรจง และยิ่งเค้าต้องการที่จะเห็นการตอบสนองของอินดี้มากกว่านี้เค้ายิ่งต้องเร้าอารมณ์คนที่อยู่ใต้ร่างให้หนักขึ้น
"อึก"
ลิ้นเรียวของมิ่งเลียเบาๆที่ช่วงเอวเล็กของอินดี้อย่างไม่ลดละ ทำให้คนใต้ร่างต้องกลั้นเสียงร้องเอาไว้เพราะความเสียว
ผู้ชายแบบมิ่งเป็นผู้ชายที่เดาความคิดไม่ค่อยได้ ดังนั้นอินดี้เลยไม่รู้ว่าเพื่อนของเค้าคิดจะทำอะไรต่อจากนี้ แต่ก็คงคาดการณ์ได้ไม่ยากว่าเรื่องวันนี้คงจบลงบนเตียง
"อินครับหันมาหามิ่งหน่อย"
"ม..ไม่หันไปได้มั้ยมิ่ง" เล่นตัวนิดหน่อยให้พอดูมีอะไรจะได้ไม่จืดชืด
"นะครับหันมาหน่อยนะ"
"ครับแบบนั้นแหละครับอิน"
"ทีนี้อินก็ช่วยทำให้ลูกชายของมิ่งสงบทีนะครับคนเก่ง"
"หึ" อินดี้ทำเพียงแค่หัวเราะสั้นๆ และจู่โจมแบบไม่ทันให้มิ่งได้ตั้งตัว
มือเล็กของอินดี้ล้วงเข้าไปใต้กางเกงของมิ่งก่อนจะบีบเค้นคลึงไปเรื่อยๆ จนแก่นกายขยายใหญ่ขึ้นจนเต็มมือเล็กๆของอินดี้
ด้านของมิ่งก็ไม่นิ่งเฉยเหมือนกันเค้าสอดนิ้วกลางเข้าไปในช่องทางด้านเล็กอย่างเนิบนาบ แต่ก็ทำให้อินดี้เสียวจนต้องขมิบรัดนิ้วเรียวยาวแน่นจนเผลอปล่อยมือจากแก่นกายใหญ่ของมิ่งไป
"อ๊าาา...ม..มิ่ง"
"เสียวมั้ยครับอิน"
"อิน...ส..เสียว" ตัวของอินดี้สั่นสะท้านเมื่อมิ่งสอดนิ้วเข้ามาเพิ่มควงนิ้วหมุนไปมาจนโดนจุดกระสันทำให้อินดี้สะดุ้งตัวโยน
"มิ่งขอสดนะครับ"
"อ...อื้อ"
เมื่อมิ่งได้รับอนุญาตจากอินดี้แล้วเค้าก็จับร่างของอินดี้หันหลังแล้วจับสะโพกกดลงอย่างแรง อินดี้สะดุ้งเฮือกเมื่ออยู่ๆมิ่งก็สอดแก่นกายเข้ามาแบบไม่มีสารหล่อลื่นใดๆ ทำให้ช่องทางเล็กตอนนี้ทั้งเจ็บและแสบมากจนอินดี้ต้องร้องขอชีวิต
"ม..มิ่ง..อ..อินเจ็บเบาหน่อย"
"ซี้ด...บ..เบาไม่ได้แล้วครับ"
"อึก...อินเสียว...อ๊าาาา"
"วันนี้อยู่กับไอบิ๊กไอแพท....ซี้ด...มันทำอะไรอินรึเปล่าครับ"
"จูบ....อ๊า...แค่จูบกันเฉยๆ"
"จูบเหรอครับ"
"อ๊ะ!...มิ่งเร็วไปแล้ว...อินไม่ไหว!!"
"มิ่งหวงอิน"
"อ๊า! จุก! กระแทกหน่อยได้มั้ยของมิ่งเริ่มขยายขึ้นอีกแล้ว...อินเจ็บ"
"ไม่ได้ครับ มิ่งกำลังมีอารมณ์ขอโทษอินด้วยนะครับ"
อินดี้ทำได้แค่นอนหอบอยู่บนเตียงอย่างเดียวเพราะตอนนี้เค้าไม่มีแรงที่จะทำอะไรได้เลย ได้แต่นอนให้มิ่งเล่นกับช่องทางด้านหลังยิ่งมิ่งกระแทกเข้ามาเท่าไหร่เค้าก็ยิ่งเสียวเท่านั้น
"อินครับมิ่งจะเสร็จแล้ว ปล่อยข้างในนะครับ"
"อ้ะ...อื้อ...มิ่งไม่เอา...อ๊าาา"
มิ่งไม่ฟังที่อินพูด ไม่ใช่ว่าไม่ฟังหรอกแค่ไม่ได้ยินเท่านั้นแหละเพราะเค้าจดจ่ออยู่กับช่องทางสีหวานน่ารักที่ตอนนี้กลายเป็นสีแดงแล้ว เค้ารู้ว่าทำรุนแรงเกินไปแต่จะทำยังไงได้ อินอยากน่ารักเอง
หลังเสร็จกิจกรรมบนเตียงมิ่งก็เช็ดทำความสะอาดให้อินเพื่อความสบายตัวของร่างเล็กเค้าให้คนที่นอนอยู่กินยาดักไว้เพราะกลัวคนที่นอนอยู่จะไม่สบาย พร้อมห่มผ้าก้มลงจูบที่บมับเบาๆเป็นการปลอบประโลม
"รักอินนะครับ คืนนี้นอนกับมิ่งนะ"
"อื้อ"
.
.
.
อย่าลืมกลับไปเม้นติ+ชมเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น